maandag 4 augustus 2014

LOL en het nuttige met het aangename combineren

03-08-2014
Afgelopen zondag hadden we natuurlijk weer een rit gepland staan van onze ligfietsclub LOL.

Ik had al aangekondigd dat ik met de XS zou meegaan; dus naar de windrichting werd niet gekeken.

5 mensen hadden zich aangemeld: Casper, Marc, Edwin, Nico en ik. Prima, dat is een mooi groepje en dat fietst heerlijk.

Bij Het Volkshuis stond echter ook al een Strada. Paul was er dus ook. Even later kwamen Lorenz uit Dieren en Herman uit Arnhem aanrijden. Herman rijdt normaal gesproken met de ligfietsclub in Arnhem mee en dat hij nu hier met ons mee zou rijden was toch echt wel een verrassing. Hendrie en Ans waren gelukkig ook weer van de partij. Alles bij elkaar reden we klokslag 10 uur met 10 'man' richting De Holterberg.

 
 
5 Questen, 2 Strada's, 2 XS-en en 1 M5.



Het was een zeer gevarieerde route en het viel Nico op dat er bij ons eigenlijk nooit 'rare dingen' tijdens het fietsen gebeuren. Hij bedoelde botsingen e.d.
Nou moet je altijd een beetje oppassen met dat soort opmerkingen, want nog geen uur daarvoor moest Herman een behoorlijk noodstop maken. Eén van de andere rijders besloot toch om niet tussen een tegemoetkomende auto en een achteropkomende fietser door te rijden, terwijl Herman en ik dat wel hadden verwacht. Zoals altijd blijkt wel weer dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Het ging nu gelukkig net goed.

Over 'rare dingen' gesproken. Het viel Paul juist op dat er bij LOL altijd wel iets raars gebeurt en er altijd wel iets te beleven valt. Hij doelde waarschijnlijk op de mountainbiker die opeens naast onze tafel een vreemde buiteling maakte, omdat hij met zijn trapper achter een paaltje bleef haken. Het zou trouwens ook verboden moeten worden om op fietsen te mogen rondrijden die de pedalen op zo'n gevaarlijke plek gemonteerd hebben.
Paul was trouwens zelf ook erg ad rem door meteen te vragen "of er iemand een mountainbiker had besteld".

Even daarvoor hadden we allemaal een geweldig lekkere ijscoupe besteld, want voor appeltaart was het nu toch eigenlijk wel iets te warm.
Casper nam de bestelling op en hij vond het blijkbaar nogal lastig dat ik een combi van softijs en yoghurtijs wilde bestellen. Uiteindelijk nam bijna iedereen deze combi en werd de bestelling toch weer een stuk eenvoudiger :)

Aan het einde van de afdaling van De Holterberg kwamen we ook nog een beginnende velonaut tegen. Eerst dachten we dat er misschien iemand verkeerd was gereden, want opeens kwam er een gele VM van de andere kant aanrijden. Het bleek Frans (of Frank) uit Deventer te zijn en hij had zijn Quest nu net drie maanden. Ik heb hem direct uitgenodigd om met LOL mee te gaan rijden en ik denk dat hij er over een maand wel bij zal zijn. Hij was trouwens echt zeer verbaasd om opeens zoveel VM-en te zien staan.

Na de LOL-tocht ben ik 's avonds nog even bij mij ouders langs gegaan om mijn BONT schoenen nog een keer in de oven te zetten. Wij hebben alleen zo'n combi-ding en die is niet geschikt. Mijn ouders hebben echt nog zo'n ouderwetse oven die je zelfs nog met een lucifer moet aansteken. Geweldig.

Met de achterkant van een schroevendraaier heb ik, na het opwarmen van de schoenen, op de breedste plek van mijn voeten de schoenen nog eens extra opgerekt. Ik heb er de zolen van de podoloog ingestopt en ik ben ermee naar huis gereden. Voelde goed, veel beter dan met de sandalen.

Vanwaar deze actie? Ik had gewoon weer eens heel veel last van mijn voeten tijdens deze LOL-tocht.
Toen ik 2 weken geleden naar Dronten ben geweest, had ik bijna geen last. Dat was 130km. Met het heen-en-weer-ritje naar mijn ouders erbij was deze tocht ruim 100km en nu had ik dus veel meer last. Vooral het schuiven van de voeten in de sandalen vind ik vervelend.
Met de BONT schoenen rijd ik sowieso 2 à 3 kilometer per uur harder dan met de sandalen. Die schoenen zijn zo hard en daardoor benut je ook echt alle energie die je 'erin' stopt.
Er gaat in ieder geval geen energie verloren aan schuivende voeten.


04-08-2014
Vandaag ging ik dus het nuttige met het aangename combineren. Eén van onze honden moest naar de kapper en door omstandigheden kon dat alleen nog maar op het knipadres in Arnhem, normaal gesproken worden onze honden in Zutphen geknipt/getrimd.
Tja en dan moet je dus gewoon heel kansloos twee en een half uur gaan 'lopen te wachten' in Arnhem. Daar had ik dus geen zin in.
Conclusie: de 209 Roeifiets achterin de auto, naast de hond, en ik heb ten noordwesten van Arnhem een heerlijke tocht gereden.
Op de MIO zit een knop en daar staat op: Surprise me. Nou dat heb ik dus maar eens een keer gedaan. Je kunt dan kiezen uit drie opties en ik heb de meest NW-route gekozen.

Via de Verlengde Arnhemseweg werd ik naar Ede gestuurd, daarna een vreemd stuk zomaar door Ede. Richting Otterlo over echt een erg mooi fietspad waar ik welgeteld 2 andere fietsers ben tegengekomen.

Onderstaande vier foto's zijn op één kruispunt genomen. 
Ik ging rechtdoor en dat is te zien op de foto waar ook de voorkant van mijn Roeifiets op staat. 
Ik kwam uit de richting van de foto met de 'paddenstoel'.





Daarna werd ik echt op een belachelijke manier om Otterlo heen gestuurd. Als ik de route nu op de kaart bekijk, dan had ik dus rechtdoor moeten rijden en 1x rechtsaf moeten slaan en dan was ik gewoon op de Arnhemseweg uitgekomen. Ach ja, je moet er iets voor over hebben om verrast te worden....toch?


Via deze eindeloos lange, rechte weg kwam ik vanzelf op de Harderwijkerweg. Heerlijk, ik houd echt heel veel van eindeloos lange en kaarsrechte wegen. Via de Koningsweg ging ik over de A50, daarna kwam ik ook nog langs Burgers' Zoo en Het Openluchtmuseum.

Na 50km stond ik weer precies naast de auto en kon ik onze hond weer bij de trimsalon oppikken.


Ik heb deze tocht, zoals gewoonlijk met de Roeifiets, gereden met de BONT schoenen.
Ik had nu echter voor de eerste keer de zooltjes van de podoloog erin. Met roeien heb ik eigenlijk nooit last van mijn voeten, maar ik was benieuwd hoe het met de podo-zooltjes erin zou bevallen. Conclusie: goed, ik heb er niet zoveel van gemerkt. Er was wel één bijkomend voordeel: door de zooltjes komen mijn voeten iets hoger in de schoenen en daardoor had ik nu weer veel minder last van mijn achillespezen. Dat probleem had ik tot nu toe getackeld met van die gel-inleg-kussentjes ter hoogte van de achillespezen. Nu heb ik zonder die gel-dingen gereden en dat ging wonderbaarlijk goed.
Wordt vervolgd :)

Best leuk, dat nuttige met het aangename combineren.


UPDATE:
Zojuist (half zes) een rondje van 30km met de BONT schoenen in de XS gereden. 
Ik durf het nog bijna niet te geloven, maar de tenen deden geen pijn. 
Geen trekkende nare zenuwen, geen gloeiende voorvoeten, nog niets. 
Het is wel even wennen, want de eerste 2km zaten de zooltjes te ver naar voren.....auw....auw. Daarna goed erin gelegd en toen ging/voelde het direct goed.
Tijdens het fietsen moeten de schoenen minder strak zitten dan met roeien, dat heb ik nu al wel gemerkt. Te strakke schoenen voelt niet fijn aan de wreef. 

Wordt vervolgd :)

1 opmerking:

  1. Hallo Wim,

    Die noodstopmanoeuvre van Herman heb ik op video. Het zag er heel spectaculair uit.... Video verschijnt morgen ofzo op mijn blog.

    groet
    Paul

    BeantwoordenVerwijderen